สาวเอย.....(แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย)

แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย
อย่ามีคู่เลยจะดีกว่า
คำอิเหนาเหน็บนุชบุษบา
ควรนำมาเป็นเหมือนข้อเตือนใจ

หากเธอหลงรูปกายแต่ภายนอก
อาจช้ำชอกภายหลังนั่งร้องไห้
ก่อนรับบทรจนาเสี่ยงมาลัย
พิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนประมวลความ

ทั้งความคิดจิตใจนิสัยเขา
รวมโคตรเหง้าเพื่อนพ้องอย่ามองข้าม
สิ่งแวดล้อมย้อมสีดีหรือทราม
อย่าเห็นงามเพียงจากฟังปากใคร

เผื่อหน้าซื่อคือเล่ห์เขาเสแสร้ง
พอสำแดงธาตุแท้สุดแก้ไข
อย่าเห็นแก่แค่เขาช่างเอาใจ
แล้วเคลิ้มไปว่ามันไม่ผันแปร

หวังคู่ครองคู่คิดคู่ชิดชื่น
หากเป็นอื่นก็อาจสร้างบาดแผล
หวังฝากผีฝากไข้ให้ดูแล
มิทันแก่แค่เก่าเขาก็ไกล

แทนทุ่มเทเวลาร่านหาคู่
หาความรู้พอเพียงเลี้ยงตัวไหว
อิสระสุขสบายมิอายใคร
ดีกว่าได้คู่แค้นแทนคู่เคียง

กลอน         :สาวเอย.....(แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย) หน้า 103-104
แต่งโดย     : เพิ่มบุญ (เสริมศักดิ์) เปลี่ยนภู่ (นิติศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ,เนติบัณฑิตไทย) 
นามปากกา : เวทย์
หนังสือชื่อ   : ข้างกองไฟ ( สำนักพิมพ์พรศิวะ, กรุงเทพฯ.พิมพ์ครั้งแรก  2547 . 116 หน้า)

ขอบพระคุณ : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/185002?